Czynniki ryzyka

Przełom 2019/2020 przyniósł symptomy stabilizacji światowej koniunktury, rozjaśniając perspektywy na 2020 rok, ale na horyzoncie pojawiły się ciemne chmury związane z COVID-19.

Raport roczny
2019

Na działalność Grupy w 2020 roku mogą mieć wpływ następujące uwarunkowania zewnętrzne:

  • globalna recesja ze względu na wstrzymanie aktywności gospodarczej oraz niepewność, dotyczącą długości utrzymania ograniczeń epidemicznych oraz skuteczności polityki gospodarczej,
  • kontynuowanie cyklu obniżek stóp procentowych,
  • możliwe narastanie napięć geopolitycznych (Iran, Hong Kong, Syria, Rosja-Ukraina, Korea Północna, Wenezuela),
  • niepewność związana z ostatecznym kształtem relacji gospodarczych pomiędzy Wielką Brytanią i Unią Europejską po brexicie – okres przejściowy rozpoczął się z końcem stycznia i potrwa do końca 2020 roku,
  • wydarzenia polityczne na świecie, w szczególności listopadowe wybory prezydenckie w USA,
  • wciąż możliwa eskalacja napięć w obszarze polityki handlowej, chociaż ten czynnik ryzyka został ograniczony przez podpisanie fazy 1 amerykańsko-chińskiej umowy handlowej,
  • sytuacja polityczno-gospodarcza Ukrainy.
  • recesja w gospodarce krajowej, spadek inwestycji oraz konsumpcji przy pogorszeniu nastrojów konsumenckich, wzroście bezrobocia oraz wyższej niż w 2019 roku inflacji,
  • zmiany zachowań i struktury wydatków konsumentów w konsekwencji pandemii, które mogą trwale i radykalnie ograniczyć przychody części sektorów (m.in. HoReCa),
  • oczekiwane spowolnienie napływów funduszy unijnych i obniżenie dynamiki inwestycji publicznych,
  • podwyżka płacy minimalnej o ponad 15%, zwłaszcza w kontekście gwałtownego pogorszenia sytuacji finansowej przedsiębiorstw w obliczu kryzysu wywołanego pandemią,
  • ograniczenie popytu na polski eksport w związku z silnym spadkiem popytu na świecie i ograniczeniami transportowymi,
  • obniżki stóp procentowych NBP,
  • silne ograniczenie popytu na kredyty w obliczu skrajnie wysokiej niepewności co do perspektyw gospodarczych, zestawione z wysoką dynamiką depozytów, odzwierciedlającą budowanie oszczędności ostrożnościowych oraz wsparcie otrzymywane przez firmy i gospodarstwa domowe w ramach pakietu fiskalnego.
  • rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniające rozporządzenie (WE) nr 924/2009, regulujące od 15 grudnia 2019 roku wysokość niektórych opłat za płatności transgraniczne w Unii Europejskiej i opłat za przeliczenie walut,
  • projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania lichwie,
  • potencjalne rozwiązania ustawowe dotyczące przeniesienia środków zgromadzonych w OFE na IKE lub do ZUS,
  • potencjalne rozwiązania regulacyjne, które dotyczą walutowych kredytów mieszkaniowych gospodarstw domowych, w tym wynikające z orzeczenia TSUE z 3 października 2019 roku, wyznaczającego linię interpretacyjną w przypadku stwierdzenia przez sądy krajowe abuzywnych zapisów umów kredytowych,
  • uchwały Rady Bankowego Funduszu Gwarancyjnego z 2020 roku, wprowadzającej zmianę obciążeń sektora bankowego na rzecz systemu gwarantowania depozytów bankowych i przymusowej restrukturyzacji,
  • nowelizacja Rekomendacji R Komisji Nadzoru Finansowego, dotycząca ujednolicenia procesów, systemów, narzędzi i danych wykorzystywanych do pomiaru i oceny ryzyka kredytowego, szacowania oczekiwanych strat kredytowych w celu ich ujęcia w księgach rachunkowych oraz określania oczekiwanych strat do celów adekwatności kapitałowej,
  • nowelizacja Rekomendacji S Komisji Nadzoru Finansowego, dotycząca uwzględnienia w ofercie kredytów zabezpieczonych hipotecznie oprocentowanych stałą stopą procentową lub okresowo stałą stopą procentową,
  • postanowienie NBU nr 130/2019 z 7 listopada 2019 roku, na mocy którego wydłużono do 1 stycznia 2021 roku termin dostosowania przez banki wysokości kapitału regulacyjnego i zakładowego do 300 mln UAH,
  • uchwała Zarządu NBU nr 926/2019 z 12 grudnia 2019 roku, która zmienia wymagania w zakresie obowiązkowych rezerw banków – od 10 marca 2020 roku normy obowiązkowych rezerw banków będą zależeć od waluty pozyskanych środków, a nie od ich terminowości. Dla środków w UAH zostanie ustalona zerowa stopa rezerwy, a dla walutowych 10%.

Zmiany w podatkach

Ustawa z 12 kwietnia 2019 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2019, poz. 1018) nałożyła na podatników od 1 stycznia 2020 roku obowiązek weryfikacji na Wykazie (tzw. Biała lista) prowadzonym przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej rachunków rozliczeniowych, na które podatnicy dokonują zapłaty za transakcje, których wartość przekracza 15 tys. PLN. Płatności dokonane na rachunki nieznajdujące się na Wykazie mogą być zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem złożenia w terminie 3 dni od dnia dokonania płatności stosowanego zawiadomienia do urzędu skarbowego. Wzrost kosztów działania, wzrost ilości obowiązków operacyjnych
Ustawa z 4 lipca 2019 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2019, poz. 520), która:
  • od 1 stycznia 2020 roku wprowadziła indywidualne rachunki podatkowe dla podatników oraz płatników, za pomocą których dokonywane będą wpłaty podatków PIT, CIT, VAT oraz niepodatkowych należności budżetowych,
  • od 1 kwietnia 2020 roku modyfikuje sposób składania deklaracji i informacji podatkowych w zakresie podatku od towarów i usług (w szczególności zastępuje obowiązek składania deklaracji podatkowych obowiązkiem złożenia przekształconego pliku JPK_VAT).
Modyfikacja obciążeń operacyjnych
Ustawa z 4 lipca 2019 roku o zmianie ustawy o wsparciu kredytobiorców znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2019, poz. 1358), do katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zalicza wpłaty na Fundusz Wsparcia Kredytobiorców oraz kwoty na wsparcie lub pożyczkę na spłatę zadłużenia w rozumieniu art. 8a ust. 7 ustawy o wsparciu kredytobiorców, którzy zaciągnęli kredyt mieszkaniowy i znajdują się w trudnej sytuacji finansowej. Ustawa weszła w życie 1 stycznia 2020 roku. Wzrost obciążeń podatkowych
Ustawa z 19 lipca 2019 roku o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia zatorów płatniczych (Dz. U. 2019, poz. 1649) uprawnia wierzyciela, który nie otrzymał zapłaty w terminie 90 dni od upływu terminu płatności określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie, do pomniejszenia podstawy opodatkowania o kwotę niezapłaconej wierzytelności, którą wierzyciel zaliczył do przychodów należnych. Jednocześnie dłużnik ma obowiązek podwyższenia podstawy opodatkowania o kwotę zaliczonego do kosztów uzyskania przychodów, ale niezapłaconego w ww. terminie zobowiązania. Ustawa weszła w życie 1 stycznia 2020 roku, a dotyczy transakcji, których termin zapłaty upływa po 31 grudnia 2019 roku. Zróżnicowany wpływ na wyniki finansowe oraz zwiększenie obciążeń operacyjnych
Ustawa z 16 października 2019 roku o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz. U. 2019, poz. 2200), która od 1 lipca 2020 roku wprowadza instytucję umowy o współdziałanie. Umowa zawierana jest przez podatnika z szefem Krajowej Administracji Skarbowej, na wniosek podatnika i po przeprowadzeniu audytu. W ciągu pierwszych 3 lat obowiązywania przepisów Szef KAS może ograniczyć do 20 liczbę podmiotów, z którymi zawrze umowę. Podatnicy objęci umową uzyskują szereg udogodnień w procesie wywiązywania się z obowiązków podatkowych. Modyfikacja obciążeń operacyjnych

Wyniki wyszukiwania: